Casares y el tema que nos ocupa

Alguien me preguntaba el otro día sobre el doble sentido de la expresión «Hai roupa tendida». Yo estaba convencido de que era una frase de uso común, y de que en todas partes se utilizaba para advertir al interlocutor de que debería morderse la lengua ante la presencia de alguien que no debería escuchar lo que dice o está a punto de decir. Se usa sobre todo con los niños cuando se habla inoportunamente de Reyes Magos, Papá Noel o del Ratoncito Pérez, por ejemplo. También de sexo o, en general, de cualquier cosa que no convenga que escuchen los pequeños chivatos que son siempre los chavales. Pero, ya que estamos, he querido recuperar una columna del difunto Carlos Casares publicada en La Voz de Galicia en el año 2000, y que dice así:
Protección
Carlos Casares
15/09/2000

A miña tía Elvira, que debía ter vocación de cura porque lle gustaba moitísimo participar nas misas en voz alta, como se fose predicadora, era moi coidadosa coa inocencia dos pequenos. Cando estaba de tertulia coas amigas e andabamos os nenos arredor, se alguén falaba de algo que ela estimaba que non debiamos escoitar, pronunciaba unha frase que automaticamente puña as nosas antenas en garda, dispostos a non perder detalle: «Hai roupa tendida». Desa maneira prestabamos atención a cousas que, en caso contrario, terían pasado inadvertidas.
Unha versión laica e moi intelixente dese costume de outro tempo vinna o outro día en Vigo, mentres tomaba café na terraza dun bar. Nun momento, pasou por diante un coche pequeno pero aparatoso, coas ventaniñas baixas, unha música atronando, mesmo como se fose unha discoteca, e un conductor con gafas de sol, moi orgulloso non sei de qué, quizais do zafarrancho que metía. Unha señora que estaba perto da miña mesa, acompañada dun neniño, cando viu que este quedaba mirando para o coche, díxolle: «Dile al señor del bar que quieres más patatas fritas».

Por cierto, los que habéis anunciado vuestra intención de mandar fotos para el primer certamen fotográfico «Hai roupa tendida», no sé a qué estáis esperando. Podéis enviar vuestras contribuciones de tendederos curiosos del mundo a mirasfole@yahoo.com. Ya tengo decidido el premio y, en cualquier momento, cerraré por decreto el plazo de presentación de originales.

2 pensamientos en “Casares y el tema que nos ocupa

  1. siloam dice:

    jeje ¿y no le dijo: más patatillas?.
    A mí lo de la ropa tendida , tal como lo cuenta Casares me suena mucho, al fin viví hasta los ocho años en un puebliño dE ourense…las cosTumbres sexuales eran más libres(o apasionadas ) dE lo que se pueda crEer ahora. Aunque yo me enteré mucho más tarde.Recordaré siempre a dos señoras viudas, una con pañuelo negro, otra no, discutiendo en el atrio de la iglesia;a los niños nos sacaron de allí, con alguna excusa. Parece ser que un viudo acababa de cambiar de novia, dejó a la de «siempre», por otra más jóven, viuda reciente.

    ah, yo le hago fotos casi todos los días a ropa tendida, ovejitas, almendros q comienzan a florecer y así en una zona de Vigo (la zona mantelas)…es que cada vez q veo las maquetas del plan de urbanismo, me entran unas ganas de guaardar recuerdos bonitos.
    en este contexto, la ropa tendida, no me molesta, todo lo contrario.

    siloam

  2. rabudo dice:

    ¿Mantelas? Pero si esa es mi calle!!! ¿E ti de quen eres logo?

Deja un comentario